Wanneer zijn je klachten ontstaan?
14 jr geleden had ik voor t eerst herniaklachten, dat begon mild maar na een verkeerde beweging veranderde dat in helse pijn en kon ik 3 dagen niet bewegen van de pijn, er volgden 3 maanden morfine en langzaam ging t beter.
De jaren erna had ik af en aan wat last maar het was prima te doen. Ik heb een paard en in 2018 verhuisden we waarna er paarden aan huis kwamen te staan. Langzaamaan kreeg ik meer last maar t werk ging niet vanzelf dus liep ik door. Tot 2020…
Mijn lichaam trok aan de noodrem en weer volgde heftige pijn en zware medicatie. Ik had een kennis die zorgde dat ik versneld bij een arts terecht kon (die kennis werkte voor die arts) voor een mri en er bleek een flinke hernia te zitten met een afgeschoven wervel. Ik kon met spoed een spondylodese operatie krijgen en een week later was ik geopereerd. Toen ik wakker werd had ik last van mijn rechtervoet en ook gevoelsstoornissen in dat been. Verder kon ik niet goed uitplassen. Ik gaf dit aan maar er werd mij verteld dat dat kwam door de zwelling van de operatie. De eerste nacht na de operatie heb ik zo’n pijn gehad. Ondanks dat ik mijn nieuwe klachten aangaf kon ik 2 dagen later naar huis.
Met een zak vol pijnmedicatie voelde ik geen pijn meer en had ik t idee dat t ergste achter de rug was. Nu moest ik gaan revalideren. Maar die gevoelloze plekken bleven en plassen ging ook niet best. Ik had appcontact met die kennis hoe t ging en ik heb letterlijk gevraagd of ik geen caudasyndroom kon hebben….nee dat leek hun sterk.. dit hoorde gewoon erbij en zou met de tijd beter worden. Maar precies 1 week later verloor ik ontlasting en nadat ik contact met mijn huisarts had gehad hierover heeft die de arts gebeld en werd mij verteld dat ik naar een spoedpost moest waar een neuroloog dienst had. Dit duurde nog een aantal uren voordat duidelijk werd waar ik terecht kon.
Uiteindelijk, na een hoop testen, scans en daarna een mri bleek dat ik inderdaad het caudasyndroom had. Ik werd werderom met spoed geopereerd middenin de nacht precies 1 week na t ontstaan van de cauda.
Mijn nieuwe arts was niet erg optimisch over mijn herstelkansen. Ik had weinig reflexen in t rijbroekgebied en ook een zeer verstoord gevoel. Mijn revalidatie viel precies in de coronatijd wat zorgde dat ik de eerste tijd via videobellen begeleiding kreeg van de fysio. Na 3 maanden ging alles weer open daar en kon ik verder op locatie oefenen. Ik heb ongeveer een jaar 2 x per week revalidatietraining gekregen. Uiteindelijk ben ik er nog redelijk vanaf gekomen, ik denk dat de 2e arts zeer kundig was, mijn blaas en darmfunctie zijn volledig terug gekomen en ook ondervind ik motorisch gezien weinig problemen. Gelukkig kan ik ook weer paardrijden en de paarden verzorgen.
Wel heb ik nog altijd pijnklachten, is langer zitten niet prettig en heb ik verstoord gevoel in t rijbroekgebied wat in de relatiesfeer gezien best vervelend is. Verder ‘s nachts heel vaak kramp in mijn benen en de kracht is ook minder. Maar ik mag achteraf gezien niet echt mopperen zoals mijn lichaam zich hersteld heeft als ik de arts mag geloven. Neemt niet weg dat ik nog altijd geregeld zware pijnstillers slik en rekening moet houden met de grenzen die mijn lijf aangeeft.
Alle persoonlijke ervaringen vind je hier
Ook je verhaal delen? Dat kan op deze pagina.